Monday 7 January 2013

பயணத் தூக்கம்

”Can I Share This Seat” என ஒரு யுவதி பேருந்தில் என் அருகில் அமர என்னிடம் அனுமதி பெற்று உட்கார்ந்தது இதுதான் முதல் முறை. முன் படிக்கட்டிற்கு அடுத்த இருவர் அமரும் இருக்கை என்பதால் மார்கழி குளிர் காற்று பேருந்தின் வேகத்துக்கு உள்ளே அடித்து அவளை ரொம்பவும் இம்சை படுத்தியது. அவளின் துப்பட்டாவை இழுத்தி போர்த்தி போராடிக் கொண்டிருந்தாள். வழக்கமாக இளம் பெண்களுக்கு எல்லைதாண்டி போய் உதவுவதில்லை என்றாலும் இருமுறை அந்த குளிரிலும் அவள் தூங்கி அந்தப் பக்கம் விழப் பார்க்க சரியென எழுந்து அவளை ஜன்னல் பக்கம் உட்கார வைத்துவிட்டு நான் அவள் இருக்கைக்கு மாறி அமர்ந்தேன். அடுத்த கனம் நல்லா இழுத்து போர்த்திகிட்டு ஒரு புழு சுருண்டு படுத்திருப்பதை போல தூங்கிப் போனாள். இதை பார்த்துகொண்டே திரும்பினால் சரியாக ஓட்டுனரின் இருக்கைக்கு பின் சீட்டு ஓரத்தில் ஒருத்தர் நல்லா தூங்கி விழுந்தார். இருவர் சீட்டில் இருந்தவரின் மடிமீது விழாத குறைதான். என் நினைவுகள் ஓட்டமெடுக்க ஆரம்பித்த்து. பயணத்தில் உறக்கம் இதை ஒட்டிய சுவாரஸ்யங்கள் என் நினைவில் ஓட ஆரம்பித்தது.

எனது பயணங்கள் பேருந்தில்தான் இருக்கும். எப்போதாவது காரிலும் வெகு சில சமயங்களில் இரயில்களிலும் இருக்கும். பேருந்து பயணங்களின்போதுதான் நான் பல சுவாரஸ்யமான தூக்கங்களை கண்டிருக்கிறேன். பேருந்தில் ஏறியவுடன் டிக்கெட் வாங்குகிறார்களோ இல்லையோ ஜன்னலோர இருக்கையை பிடித்து நல்ல ஆழ்ந்த தூக்கத்திற்கு சென்றுவிடுவர் சிலர். அருகிலேயோ அல்லது பின் சீட்டிலேயோ அமர்ந்திருக்கும் நமக்குதான் மனசு திக் திக் என்றிருக்கும். அதுவும் அந்த கம்பி ஏதோ தலையணை போல அதில் வசதியாக தலை வைத்து உறங்க ஆரம்பித்துவிடுவார்கள். பாதி தலை வெளியே இருக்கும் பதற்றத்துடன் நான் அவர்களை எழுப்பி விட்டால் ஏதோ அவர்கள் சொத்தை நான் என்னவோ அபகரித்தவன் போல என்னை அப்படி முறைப்பார்கள். அதில் அவர் சரக்கடித்திருந்தால் சண்டைக்கே வந்துவிடுவார். இதில் இன்னொரு ரகம் இருக்கிறார்கள். கம்பி பத்தாது என்று கம்பியில் கையை லாவகமாக தலையணையாக்கி அதில் தலை வைத்து உறங்குவார்கள். கை முக்கால்வீசி எதிரில் வரும் வாகனங்களுக்கு எச்சரிக்கை சைகை செய்வது போல இருக்கும். அங்கிருந்து டிரைவர் கத்துவார். அவரது குரலில் இருக்கும் பதற்றை பொறுத்து ஓட்டுனர் வந்து அந்த பயணியை எழுப்பி விட்டு போவார். இவர்களுக்கு அந்த ஜன்னல் கண்ணாடியை மூடிவிட்டு துங்குவதும் பிடிக்காது. இந்த வகையில் ஒருவர் சூப்பராக தூங்கினார். காலை வெளியே நீட்டிக்கொண்டு உறங்கினார். என்னவோ வீட்டில் தூங்குவது போல நினைப்பு போல. திமிர் முறிக்கிறேன் பேர்வழி என காலை வெளியே நல்லா நீட்ட, ஓட்டுனர் முதல் பேருந்தில் அனைவரும் கதறியே விட்டனர். அந்த பயணியை அடிக்காத குறைதான். அவரை எழுப்பி திரும்பி படுக்க வைத்தனர்.

சமீபத்தில் ஒரு பயணத்தில் ஒரு தாய் இரு பிள்ளைகளுடன் பேருந்தில் ஏறினார். டிக்கெட் எடுத்துவிட்டு சிறிய மகளை பெரிய மகனிடம் ஒப்புவிட்டு அவர் தூங்கிப் போனார். 5 அல்லது 6 வயதிருக்கும் அந்த மகன் திறந்திருக்கும் ஜன்னல் விழியே எட்டி எட்டி பார்த்துகொண்டு வந்தான். அந்த மகளோ ஓடுகின்ற பேருந்தை பொருட்படுத்தாமல் இருக்கையில் ஏறி நின்றுகொண்டு வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டு வந்தாள். எதை பற்றியும் கவலையில்லாமல் அந்த தாய் உறங்கிப் போனாள். முதலில் என்ன பொறுப்பற்றத்தனம் என கோவம் வந்தது அவள் மீது.. ஆனால் அவ்வப்போது அவள் விழித்து அந்த பிள்ளைகளை கொஞ்சுவதை பார்க்கையில் அவளது பாசம் புரிந்தது. அம்மா வீட்டுக்கு போகிறாள் போலும். இரவு விழித்திருந்திருப்பாளாய் இருக்கும். கணவனின் காம இம்சையாயிருக்கலாம் அல்லது ஊருக்கு போவதால் வேலை ஏதாவது முடிக்க வேண்டியதாய் இருந்திருக்கலாம். அந்த அசதியில் தூங்குகிறாள் என நினைக்கையில் அவள் மேல் இருந்த அந்த வருத்தம் மறைந்தது. இருக்கையில் நின்றுகொண்டே பயணித்த அந்த மகளுக்கு நேர் பின் இருக்கையில் அமர்ந்து அவள் பேருந்து ஆட்ட்த்தில் கீழே விழுந்துவிடாமல் அவளுடன் விளையாடிக் கொண்டு கழிந்த்து அந்த மீதிப் பயணம்.

பயணத்தில் தூங்குபவர்களில் இந்த குடிகார்ர்கள் தனி ரகம். சில நேரங்களில் எரிச்சலைடைய வைத்துவிடுவார்கள். நல்ல குடியில் தூங்கி தூங்கி நம் மீது விழுவார்கள். இதில் சிலர் இடம் வந்தும் இறங்க மறுப்பார்கள். இதில் வெட்டி பந்தா வேறு. ஆனால் எத்தனை போதையாக இருந்தாலும் போலீஸ் ஸ்டேஷன் என்றவுடன் ஒழுங்காக எழுந்து இறங்கிவிடுவார்கள். ஆனால் குடித்துவிட்டு தூங்குவது போலீஸ்கார்ர் என்றால் என்ன செய்வது. அப்படி ஒரு போலீஸ்கார்ர் இற்ங்க வேண்டிய இடம் வந்தும் போதையில் தூங்க,  உடன் வந்த சக போலீசார் அவரை எழுப்ப முயன்று தோற்றுப் போய் அவர்கள் மட்டும் இறங்கி போய்விட்டார்கள். அவர் பேருந்து நிறுத்தம் சென்று இறங்கினாரா அல்லது என்ன செய்தார் என தெரியவில்லை அன்று. குடித்துவிட்டு ஏறுபவர்களால் உட்கார்ந்து தூங்க முடியாது. ஆகையால் சிலர் பேருந்து ஓட அரம்பித்தவுடன் நடக்கும் பாதையில் துண்டை விரித்து படுத்தே விடுவர், ஏதோ வீட்டில் தூங்குவது போல் தூங்கிக்கொண்டு வருவர் பயணம் முழுதும். இதில் தூக்கத்தை சாக்காக வைத்து பெண்களிடம் சில்மிஷம் செய்து வசைவாங்குபவர்களும் உண்டு.

இந்த குடிகார்ர்கள் ஒருவித வேடிக்கை என்றால் பயணத்தில் தூங்கிவிட்டு இறங்க வேண்டிய இடத்தை தவறவிட்டவர்கள் ஆற்ற முடியாத கோவத்தில் பாவமாக தெரிவார்கள். அதுவும் இரவு நேரத்தில் நன்றாய் தூங்கிவிட்டு பல தூரம் தாண்டி தூக்கம் கலைந்து எழுந்து பார்த்து பதறுவார்கள். ஒரு முறை வீட்டுப் பெண்களோடு வந்திருந்த ஒருவர் இப்படி தூங்கி இட்த்தை தவறவிட்டு பின் என்ன செய்வது என தெரியாமல் தவித்ததை பார்க்க பாவமாய் இருந்தது. அடுத்த பேருந்து நிறுத்த்த்தில் இறங்கினார்கள். என்ன செய்தார்கள் என தெரியவில்லை. வழியில் இறங்க வேண்டியவர்கள் பக்கத்தில் இருப்பவரிடம் சொல்லலாம். அவர்கள் கண் அயர்ந்தாலும் பக்கத்தில் இருப்பவர் எழுப்பி விட வாய்ப்பு உண்டு. நடத்துனர் இப்படி இரவு பயணத்தில் பயணிகளை இடம் வந்ததும் எழுப்பி விடும் அளவிற்கு கூட மெனக்கெடவில்லை என்பது வருத்தமே. இது அவரின் வேலைகள் லிஸ்டில் இருக்கா இல்லையா என்ற வினா என்னுள் எழுந்தது.

நெடுந்தூரப் பயணங்களில் இருக்கையில் இடமில்லையெனில் உடனடியாக படிகட்டுகளில் அமர்ந்து பயணம் செய்வது வழக்கம். அப்படி பயணிக்கையில் அசதி மிகுதியாலும் முகத்தில் அறையும் காற்றின் இதத்தாலும் தூக்கம் வருவது இயல்பான ஒன்று. அவர்களுக்கு ஏதும் தெரியாது. அருகில் அமர்ந்து பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் நமக்குதான் மனது பதபதைக்கும். அடிக்கடி அவர்களின் தூக்கம் கலைத்து விட்டுக் கொண்டே இருக்க வேண்டும்.

பயணத்தில் தூக்கம் என்பது உழைத்துவிட்டு பின் பயணிப்பவர்களுக்கு தானாய் வந்துவிடும். நின்றுகொண்டே தூங்குபவர்கள் பலர். தூங்கி அருகில் அமர்ந்திருப்பவர்கள் மீதெல்லாம் விழுந்து பல களேபரங்கள் நடந்திருக்கிறது. இடம் காலியாகியிருந்தால் இருக்கையில் படுத்து நிம்மதியாய் தூங்குபவர்கள் சிலர் உண்டு. சிலர் இதில் இன்னமும் கொடுமையாக ஒரு சீட்டில் தலை உடலை வைத்து எதிர் பக்க இரண்டு பேர் இருக்கையில் காலை நீட்டி தூங்குவர். இதில் குறுக்கே நடக்கும் வழியை அடைத்துக்கொண்டு தூங்குவர். நடு வழியில் இறங்குபவர்கள், ஏறுபவர்கள், நடத்துனர் எல்லோரும் அவரை தாண்டிதான் போகனும். இப்படி ஒருமுறை ஒருவர் படுத்திருக்கையில் அவரை தாண்டுகையில் ஒருவர் தடுக்கி விழுந்து பிரச்சனையானது சுவாரஸ்யமான கதை. பக்கத்தில் உட்கார்ந்துகொண்டு தூங்கி தூங்கி தோளில் சாய்ந்து விழுபவர்கள் அடுத்த ரகம். அசதியில் தூங்கும் அவர்களை அடிக்கடி எழுப்பவும் பாவமாகவும் இருக்கும். அப்படியே விட்டுவிட்டால் அவர்களின் தலை மற்றும் தோளின் சுமை முழுவதையும் நம்மீது சாய்த்து தூங்கிவிடுவார்கள். ஒரு அளவுக்கு மேல் நமக்கு வலிக்க அரம்பித்துவிடும்.

இந்த பெண்கள் தூங்குவதை பார்ப்பதிலும் அதிக சுவாரஸ்யம் உண்டு. ஒரு ஆணாக இயற்கையிலேயே ஒரு பெண் உறங்குவதை ரசிக்கும் ரகம் நான். இந்த இளம் பெண்கள் – கல்லூரி அல்லது வேலைக்கு புதிதாக சேர்ந்தவர்கள் பயணிக்கையில் அவர்கள் தோழிகளுக்குள் ஒருவர் மீது ஒருவர் சாய்ந்தோ அல்லது படுத்தோ தூங்கிகொண்டு பயணிப்பதை பார்க்கையில் நாய்க்குட்டிகள் ஒன்றின்மீது ஒன்று படுத்துகொண்டு உறங்குவதுதான் எனது நினைவிற்கு வரும். இவர்களிடம் ஆச்சர்யமாய் பார்ப்பது, பயணம் முடியும் தருவாயில் எழுந்து தலைவாரி பவுடர் பூசி ப்ரெஷ்ஷாக இறங்குவார்கள். இதில் ஒரு சிலர் பத்திரமாக எடுத்து வைத்த பூவையும் தலையில் சூடிக்கொள்வார்கள்.

கூட்ட நெரிசலில் ஏறும் மழலைகளை மடியில் தூக்கி அமர வைத்தால் உடனே அவர்கள் தூங்கிவிடுவார்கள். அந்த சுகம் அலாதியானது. ஏனென்றால் என் மகள் எங்கு பயணித்தாலும் என் மடியில் அமர்ந்துதான் பயணிக்க வேண்டும் என அடம்பிடிப்பாள். தனியாக இருக்கை வேண்டும் அவளுக்கு ஆனால் என் மடியில்தான் அமர்ந்திருப்பாள். நகர்ந்து அடுத்தவருக்கு இடம் தரலாம் என்றால் அழுவாள். எந்த மழலையை மடியில் சுமந்தாலும் அவள் நினைவுதான் வரும். இந்த மழலைகள் எப்போதும் அணைத்திருக்கும் என கையில் எச்சிலாபிஷேகம் செய்திவிட்டுத்தான் இறங்குவார்கள். இதில் ஒரு முறை ஒரு குழந்தை முச்சா போய் என் நிலையை தர்ம சஙகடமாக்கிவிட்ட்து.

ஓட்டுனர்களுக்கும் தூங்கும் பயணிகளுக்கும் ஆகாது. அவர்கள் அருகில் உட்கார்ந்து தூங்கினால் ஒரு சிலர் திட்டவே செய்வர். ஏனென்ன்றால் அந்த தூக்கம் அவர்களையும் தொற்றிக்கொள்ளுமாம். சில சமயம் தூங்கும் நட்த்துனர்களையே எழுந்து போய் பின் இருக்கையில் அமரச் சொல்லுவர். ஒரு இரவுப் பயணத்தில் பேருந்து ஆட ஆரம்பிக்க என்னவென்று பார்த்தால் ஓட்டுனருக்கு தூக்கம் சொக்குது. பயமுறுத்திவிட்டார். சரியென எழுந்து சென்று பேனட் மீதமர்ந்து அந்த பயனம் முழுதும் அவருடன் பேசிக்கொண்டே வந்தேன். உளுந்தூர்பேட்டையில் சாலையோரம் நடக்கும் விபச்சாரம் பற்றி விவரமாகவும், மோட்டார் தொழிலில் இருப்பவர்கள் அத்தனை பேருக்கும் எப்படி வேற்று பெண் தொடர்பு ஏற்படுகிறது என்பதை பற்றியெல்லாம் ஆர்வமாய் பேசிக்கொண்டு வந்தார். மற்றொரு நாள் ஒரு ஏசி பேருந்தில் பயணிக்கையில் ஒரு பயணியின் குரட்டை சத்த்த்திற்கு பேருந்தை நிறுத்திவிட்டு யாரென்று பார்க்க சொன்னார் ஓட்டுனர். என்னவென்று விசாரித்தால் அதற்கு முந்தைய தினம் ஒரு குளிர்சாதன பேருந்தில் பயணித்த ஒரு பயணி பயணத்தின் போதே தூக்கத்திலேயே இறந்துவிட்டாராம். அதை சரியாக கவனிக்கவில்லையென நடத்துனர் ஓட்டுனர் மீது வழக்காம்.  

இப்ப்டியாக இன்னும் பல கதைகள் உண்டு. நான் பயணத்தில் வழக்கமாக தூங்க மாட்டேன். ஆனால் அசதியில் தூங்கினால் கால்களையெல்லாம் நீட்டிவிட்டுக்கொண்டு பரப்பிக்கொண்டும் தூங்கும் ரகம்தான். என்னால் சக பயணிகள் என்னவெல்லாம் கஷ்டம் அனுபவித்தார்களோ. நான் எத்தனை பேருக்கு காட்சி பொருளாய் ஆகியிருக்கிறேனோ.

No comments:

Post a Comment